Verplichte kost

Voor het werk doe ik de cursus voor welkboek en dat houdt natuurlijk lezen in. Om de cursisten een idee te geven van hoe welkboek werkt, kregen we twee boeken opgestuurd, die voor de cursus, half mei, gelezen moeten zijn. Niet alleen gelezen, maar ook voorzien van een data entry sheet. Hierop geef je dan diverse dingen aan over het boek, die voor de toekomstige lezer een beeld geven. Zo vertel je wat over de hoofdpersoon, de locatie, de sfeer, et cetera. Wat ik hierbij nog best lastig vind, is dat je je eigen mening op zo'n manier weergeeft, dat het wel objectief is. Dit lijkt een contradictie en dat is het ook. Eigenlijk komt het er eerder op neer dat je je mening over het boek hebt, maar geen waarde oordeel geeft. Dat viel nog niet mee, maar het eerste boek Vertrek van station Atocha van Ben Lerner is gelezen en in het formulier gezet.

Uiteraard was ik ook nieuwsgierig over wat de media over deze roman te zeggen had. Omdat ik mijn eigen mening over het boek niet te veel wilde laten kleuren, heb ik hiermee gewacht totdat ik het boek gelezen had.
De meningen over deze roman lopen ver uit elkaar, ook al hebben ze wel grotendeels een ding gemeen: de recensenten hebben (blijkbaar) veel meer uit het boek opgepikt dan ik. Na het wat nauwkeuriger lezen en vergelijken van de recensies besloop me het gevoel dat de recensenten elkaar, en dan met name de Amerikaanse recensenten, flink aan het napraten waren. Veel van dezelfde zinsneden en citaten kwamen in elke recensie weer terug. Wie weet waren er toch meer mensen die eigenlijk geen grip konden krijgen op de roman en toen de mening van anderen er eens bij gepakt hebben. Wat elke recensie verder gemeen had, was dat er een afstand gevoeld werd. Je kunt geen hechte band opbouwen met Adam, de hasj rokende, liegende, afstandelijke en geposeerde poëzie student, die met een beurs in Madrid verblijft.
Misschien dat een gesprek met de schrijver dan enige duidelijkheid verschaft? Oordeel zelf aan de hand van het interview dat Wim Brands tijdens het Crossing Border Festival had met Ben Lerner.
Ik kan al wel verklappen dat het boek biografische elementen heeft. Ben is Adam?!?

Voor mij is het op naar boek twee van de cursus: Gebed voor de vermisten van Jennifer Clement