maandag 30 december 2013

Ik lees Nederlands 2014


Dit mooie initiatief kwam binnen via FB. Het idee is dat je jezelf een uitdaging stelt: een x-aantal Nederlandse en/of Vlaamse boeken lezen in 2014. Het minimum is 5, en gaat elke keer een stapje hoger. Als leesjunkie, Leesfabriek lid en bibliothecaresse vind ik het noodzakelijk én leuk om hieraan mee te doen.
Mijn doel is dit jaar 20 Nederlandstalig boeken te gaan lezen. Zodra ik een lijstje heb van welke titels ik ga lezen, post ik die op mijn blog. Voor de recensies ga ik een aparte pagina op mijn blog maken.
Wil je meer lezen over deze actie of wil je je ook meteen aanmelden, ga dan naar de site van naamgenote Inge

dinsdag 3 december 2013

Stoomboot meets Loveboat: aflevering twee

Er is namelijk iets dat je moet weten over mrs. Applebee. Niet alleen is ze houdster van de titel Koningin van de Goudreinet, ze heeft menige chef verleid met haar appel-caramel-taart. Deze taart is al decennia de koningin der appeltaarten. Met deze taart heeft mrs. Applebee al heel wat chefs een dierbaar recept ontfutseld. De arme stakkers dachten dat ze hun recept ruilden tegen het recept van de appel-caramel-taart, maar helaas. Ze mochten een stukje taart proeven en kijken of ze door te proeven de ingrediënten konden achterhalen en de taart namaken. Tot nu toe is dat nog niemand gelukt. Ze komen in de buurt, but it ain't the real thing. De taart is altijd mrs. Applebees zekere winnaar in alle bakwedstrijden geweest. In elk geval tot en met de laatste cake battle. Alleen was de taart die op de tweede plek kwam, slechts 3 punten verwijderd van de appel-caramel-taart. Als mrs. Applebee niet uitkijkt wordt ze aan het begin van de komende herfst onttroond als Koningin van de Goudreinet.
Er is namelijk een nieuwe dame de taartbakarena ingestapt. Haar naam is Candice Cotton, Candy voor intimi en het is een vreselijk mens. Altijd zoetsappig, liefjes en belangstellend naar iedereen. Candice komt uit Amerika en claimt dat ze vroeger het buurmeisje van rocker Iggy Pop was en dat hij het liedje Candy voor haar geschreven heeft. Totale idiotie natuurlijk. Niettemin smullen de mensen van dat verhaal en geloven het maar al te graag. Niet alleen van het verhaal wordt gesmuld, ook de Boston Cream Pie van mrs. Cotton vindt gretig aftrek onder de mensen én juryleden bij de bakwedstrijden. Mrs. Applebee heeft zelfs al horen fluisteren dat die zondig lekkere chocoladetaart met romige crème vulling een verademing is, weer eens iets anders dan een fruittaart. De laatste bakwedstrijd heeft ze nog nipt gewonnen omdat sommige juryleden nog weten aan wie ze hun loyaliteit moeten betonen. Maar voor hoe lang nog?
Nee, een nieuw recept heeft ze nodig. Iets exclusiefs, iets nieuws en vooral iets dat nog volledig onbekend is. Daar kan die oude man waar Hest het over had haar mooi bij helpen. Mrs. Applebee is niet dol op Nederlanders en hun vreemde gebruiken, maar ze is wel goed op de hoogte wat er hot en happening is op de Nederlandse bakmarkt. En die Sint heeft hét recept voor amandelspijstaart. Met een romige amandelspijs die wegsmelt op de tong, een knisperig korstje dat net die rijke smaak van echte roomboter heeft. En dan de topping! Niet een of andere muffe halve amandel, maar pijnboompitten, in de oven geroosterd met honing. Deze zijn dan nog bestoven met een milde poedersuikerregen. Natuurlijk zitten er nog geheime, onbekende ingrediënten in deze taart die hem net dat beetje extra geven.Er doen genoeg geruchten de ronde over wat het zou kunnen zijn en menigeen heeft geprobeerd de amandelspijs exact na te maken. Zonder succes. Ja, die banketbakker van Sint weet ook wel hoe hij een geheim moet bewaren. Hopelijk is die Sint makkelijker over te halen om wat geheimen prijs te geven. Aan mrs. Applebees inzet zal het in elk geval niet liggen. Wanneer ze het recept in handen heeft, zal ze haar positie als Koningin van de Goudreinet weer stevig in handen hebben. Een heerlijk vooruitzicht!
Terwijl mrs. Applebee neuriënd haar koffer aan het pakken is, is Sint aan boord van La Serenissima in een ruime hut zijn koffer aan het uitpakken. Hij heeft het raam wagenwijd openstaan om de zilte zeelucht binnen te laten. Zijn overhemden dansen zachtjes in de bries om de laatste kaneel en koekkruidengeur er uit te krijgen. Sint betrapt zich er op dat hij stiekem toch best zenuwachtig is. Zo maar weg en de boel de boel laten. Natuurlijk weten de Pieten wat ze moeten doen, maar toch. Hoe zal hij over drie weken zijn huis aantreffen? Nee, niet piekeren nu! berispt hij zichzelf. Ontspanning en vooral niet aan het werk denken. Drie weken om zeebenen te kweken, veel hartige lekkernijen te verorberen en af en toe van boord in een van de havens om een beetje cultuur te snuiven. Hopelijk verspreekt hij zich niet waardoor mensen achter zijn echte identiteit komen. Nu zijn er weinig Nederlanders aan boord en die denken natuurlijk helemaal niet aan Sinterklaas nu het zomer is. Hij maakt zich gewoon zorgen om niets. Hier, aan boord van het schip, is hij gewoon de zoveelste senior die een reisje maakt. Maar toch, om te wennen aan zijn nieuwe naam, zal hij de eerste dagen de kat een beetje uit de boom kijken en zo veel mogelijk het contact met anderen vermijden.