Mee met het circus

Bij de Leesfabriek hebben we het ooit eens gehad over het idee om lijstjes te maken met bizarre, ongewone, rare boeken zoals een boeken top 5 met de meest bijzondere huisdieren in de literatuur bijvoorbeeld. Staand voor mijn boekenkast moest ik hier weer aan denken. Ongetwijfeld zijn  de meest ongewone boeken die ik in de kast heb staan, romans over het circus. Die zijn er niet al te veel en ik heb er toch een mooi aantal van.

Deze fascinatie voor het lezen van romans over het circusleven is eigenlijk begonnen tijdens een vakantie in Londen. Daar vond ik bij Harrods in de bak waarop met grote letters Try me for 99p het boek The final confession of Mabel Stark. Een faction novel over het leven van Mabel Stark de eerste en beroemdste dompteuse in Amerika. Met fascinatie en toenemende bewondering heb ik haar gevolgd op haar weg door het leven. Mabel Stark heeft echt bestaan, alhoewel over haar leven veel verschillende versies bestaan. Vandaar ook de knipoog in de titel: de laatste bekentenis.Als lezer mag je aan het einde van het boek bepalen of je het verhaal wilt geloven of niet. De roman speelt zich af in het begin van de 20ste eeuw en geeft een fascinerend beeld van de reizende circussen in die tijd en hoe het mogelijk was voor een vrouw om zich op te werken tot de grootste en spectaculairste act in het circus.

Na dit verhaal kwam Water voor olifanten op mijn pad. Jacob wordt wees en besluit zijn studie er aan te geven en zich aan te sluiten bij een rondreizend circus. Ook deze roman speelt zich af aan het begin van de 20ste eeuw in Amerika. Het is een harde wereld waarin de reizende circussen zich staande moeten houden. De concurrentie tussen de diverse rondtrekkende circussen is enorm. Jacob leert al gauw dat het leven bij een circus strenge regels en rangen kent. Aangezien Jacob studeerde voor dierenarts, is het al gauw zijn taak voor de dieren te zorgen. Zijn grootste verantwoordelijkheid is olifant Rosie. Zij moet het circus een voorsprong geven op de concurrentie. Alleen lukt het de opvliegende dierentrainer August maar niet haar zelfs het simpelste kunstje te leren. Jacob lukt het wel om Rosie te laten doen wat hij wil. Dit zet kwaad bloed bij Auguste. Wanneer Jacob verliefd wordt op Augustes vrouw Marlena en deze liefde wederzijds blijkt, raakt Jacob verstrikt in een gevaarlijk web van geheimen, intriges en zelfs moord. Dit boek is ook verfilmd.

Het derde circusboek dat ik heb is het prachtige Nachtcircus van Erin Morgenstern. Deze keer geen circus met wilde dieren, acrobaten en clowns, maar een magisch circus dat alleen te bezoeken is van zonsondergang tot zonsopgang. Alles in het circus is zwart-wit, zelfs de kleding van de bewoners van het circus. Je weet nooit waar het zal opduiken, maar je weet wel dat je een bezoek aan dit circus van je levensdagen niet zult vergeten. Er zijn illusionisten en vooral veel tenten waar de bezoekers zelf dingen kunnen ontdekken. Zo is er een tent waar een tafel met flesjes dromen staat. Ben je nieuwsgierig geworden door een tekst op de fles dan open je hem en je wordt een droombeeld ingezogen. Of je gaat naar de poëzietuin, waar de wanden en het landschap bestaan uit de mooiste gedichten. Je kunt natuurlijk ook een ritje maken op een magische draaimolen of je vergapen aan de prachtige klok bij de ingang.
Alleen schuilt achter dit prachtige circus een bittere strijd tussen de illusionisten Hector en Alexander. Het circus is gecreëerd door hun leerlingen Celia en Marco. Elke keer dat er een nieuwe attractie aan het circus wordt toegevoegd komt de eindstrijd dichterbij. Waar Hector en Alexander echter niet mee gerekend hebben dat hun leerlingen verliefd op elkaar zouden worden. Eerst nog zonder dat ze weten dat ze elkaars rivalen zijn. Celia en Marco zouden het liefst hun onderlinge strijd staken, maar hun leermeesters hebben  hun goed ingeprent dat wanneer een van beiden opgeeft, het circus en alles hier in vernietigd zal worden. Alleen de winnaar van de strijd tussen de illusionisten zal overleven. Een dodelijk dilemma.

Bastaard in een donker land is, tijdens het schrijven van deze post nog naar me onderweg. Weer een circusroman met een magisch tintje. Ik ben heel benieuwd.

Niet helemaal passend bij het circus en niet te vangen onder een ander genre, wil ik hier ook mijn boek Escape: the story of the great Houdini noemen. Een boek over het leven van Harry Houdini, geboren Ehrich Weiss. Absoluut geen makkelijke man, wel een intrigerende. Tot op heden zijn nog steeds veel van zijn acts niet ontrafeld.
Het mooie aan dit boek is dat het het mysterie dat rondom Houdini hangt niet oplost. Verre van dat. Ondanks dat je leest over zijn leven, zijn successen en uiteindelijk zijn tragische dood. Gestorven door een te laat behandelde blinde darm ontsteking, die over ging in gangreen. Houdini was een vat vol tegenstellingen en een fascinerend man.

Mooie soundtracks

In steeds meer tv series zit hele goede muziek. Zo heb je bij de serie True Blood deze sensuele sound van Jace Everett. Alleen al om dit nummer skip je bij het kijken van de dvd-box het intro van de serie niet. Ook al ken je elk beeld van het intro, de muziek blijft te gek: rauw, verleidelijk en warmbloedig.

Een andere mooie soundtrack hoort bij een serie van Nederlandse bodem: Overspel. Niet alleen de begintune van deze serie is Motown op zijn best. Er komt heel veel goede muziek voorbij, wat vooral te danken is aan de platencollectie van Couwenberg (een rol van Kees Prins).Elke aflevering komen er minstens 2 goede nummers voorbij. Let bij de The track of my tears van Smokey Robinson vooral op de danspasjes. Old skool.

Ook een nummer van The Who is bewerkt tot een versie voor een tv-serie. Elke versie van CSI opent met zijn eigen versie van dit nummer. Er zijn weinig nummers op youtube van dit nummer die een redelijke kwaliteit hebben. Dit is er een van: geen clip, wel de muziek.

Heerlijke hartige taartjes

Gister kreeg ik Harke te eten. Een mooie gelegenheid dus om een nieuw recept uit te gaan kiezen en te koken. Na het doorbladeren van de Jamies was ik nog niet helemaal geïnspireerd, dus besloot ik een kijkje te nemen op het kookblog van collega Manon. Daar kwam ik kaastaartjes tegen. Gemaakt van croissantdeeg, twee soorten kaas en een topping naar keuze.
De toppings die ik gekozen heb, was een klassieke topping met cherry tomaatjes en Provençaalse kruiden én een topping van rode ui. Deze rode uit heb ik gefruit met balsamicocrème en een klein schepje suiker. Bij dit taartje zit de pittige kaas dus ingeklemd tussen zoet deeg en zoete uien. Heerlijk! Die mix van zoet deeg en een pittige vulling geeft een mooie smaakexplosie bij het eten. Daarnaast zien de taartjes er super feestelijk uit, terwijl het een snel en makkelijk recept is.

Na deze maaltijd was het later op de avond tijd voor de zelfgemaakte boterkoek. Tot dusver werd mijn boterkoek altijd hard en wat droog. Daarom heb ik hem ook heel lang niet gemaakt. Alleen kwam een boterkoek recept voorbij op mijn 24kitchen app. Een recept van de chefkoks van deze zender kan eigenlijk niet mislukken, toch?! Na een spannende 25 minuten baktijd en een paar uurtjes afkoelen, was het tijd om de boterkoek aan te snijden. Vol verwachting liet ik het mes in de boterkoek zinken: prachtig smeuïg en heerlijk van smaak. De topping van geschaafde amandelen gaf een mooie crunch bij al deze boterzachtheid.

Honkbal, vriendschap en een vleugje Melville

Dit is typisch zo’n boek dat door de titel enigszins misleidend is. Ook in de pers en de wandelgangen werd dit boek toch wel als honkbalroman aangeduid. Niets bleek minder waar. Natuurlijk speelt honkbal een rol, maar als je, net als ik, volslagen onbekend met de sport bent, is dit absoluut geen belemmering om van het boek te genieten.

Mike Schwartz, football- en honkbalspeler aan het Westish College, leert Henry kennen tijdens een pot honkbal. Schwartz is allesbehalve onder de indruk als Henry het veld op komt. Zo’n schriel ventje, dat wordt een makkelijke winst. Niets blijkt minder waar. Henry is namelijk een natuurtalent van een korte stop. Met akelige accuratesse weet hij waar de bal zal belanden en soepel vangt hij alles wat in zijn richting komt. Schwartz is diep onder de indruk en besluit dat Henry zijn team een grote kans geeft op het winnen van het seizoen. Schwartz haalt Henry, voor wie honkbal als ademen is, over om aan Westish College te komen studeren en honkballen.
Henry vindt het geweldig dat hij geselecteerd is voor een College team en aarzelt dan ook geen moment om naar Westish College te gaan. Eenmaal daar aangekomen, komt hij in een voor hem totaal vreemde wereld terecht. Zo is daar zijn kamergenoot Owen, de enige homoseksuele speler in het team, met een aan smetvrees grenzende schoonmaak- en opruimmanie. Owen is verder een relaxte jongen, die Henry wegwijs maakt op het College. Zodra het honkbalseizoen begint, krijgt Henry pas echt het gevoel dat hij op zijn plek is.
Owen is de lezer van het team. Al lezend zit hij in de dug-out zijn slagbeurt af te wachten. Verder houdt Owen zich bezig met het milieu en valt tijdens een vergadering met de rector van Westish over het milieuvriendelijk maken van het College voor deze charmante man.
Rector Guert Affenlight valt ook als een blok voor Owen. In het geheim houden ze er een affaire op na. Deze wordt iets gecompliceerd wanneer Pella, de dochter van de Affenlight, na een mislukt huwelijk weer bij haar vader intrekt. Affenlight wil zijn relatie met Owen aan haar opbiechten om zo de vader-dochter band te verstevigen, maar kan de moed niet vinden.
Pella wordt ondertussen verliefd op Schwartz, de aanvoerder en moederkloek van de Westish Harpooners. Een moederkloek van reusachtige proporties, met kapotte knieën, dodelijke blik en een voorliefde voor filosofie en Emerson. Dat dan weer wel. 
De levens van deze vijf zeer sympathieke mensen raken meer en meer vervlochten. Henry’s plotselinge blokkade op het veld, is een katalysator die het verhaal naar een groots en meeslepend slot brengt.

Het mooie aan dit verhaal is dat alle hoofdpersonen hun eigen hebbelijkheden en onhebbelijkheden hebben. Het ene moment wil je ze wel door elkaar schudden, het volgende moment weten ze je diep te raken.
In deze roman ook een flink aantal verwijzingen naar Herman Melville en zijn roman Moby Dick. Ik dacht dat ik zo'n beetje alle verwijzingen wel had ontdekt, maar niets bleek minder waar. Melville komt in De kunst van het veldspel voorbij als zesde hoofdpersoon, aangezien Westish College ooit eens door hem bezocht is. Het College ontleent hieraan een beeld, de vernoeming van het sportteam, dat The Harpooners heet en haar status. Ook in dit geval: geen Melville kennis vereist om te kunnen genieten.

Vakantiemisdaad

Nog even en de vakantie gaat beginnen. De hoogste tijd dus om te zorgen voor wat misdaadliteratuur voor straks: in het park, in het vliegtuig, aan het strand of op het hotelbed. Op vakantie lees ik het liefst over een fijne moord. Je komt makkelijk en snel in het verhaal en kunt er ook zo weer uit stappen. Wel zo makkelijk met alle afleiding om je heen.
Ook al ben ik in mijn vakantie is Lissabon, toch zal ik door mijn thrillers ook nog in Schotland, Oost-Londen en het Taunusgebied komen.

Moment van afscheid zal voor ijskoude rillingen zorgen op het warme strand. Jacko Vance, een seriemoordenaar die door Tony Hills toedoen is opgesloten, weet te ontsnappen. Belust op wraak werkt hij zijn dodenlijst af. Alle mensen die er voor gezorgd hebben dat hij gepakt is, moeten boeten.
Tony en inspecteur Carol Jordan weten dat Jacko jacht op ze maakt. Maar waar en wanneer zal hij toeslaan?

Nicci French schrijft aan een reeks met moord voor elke dag van de week. In Dinsdag is voorbij wordt in het huis van een psychisch kwetsbare vrouw het lijk aangetroffen van zwendelaar. Onderzoek wijst uit dat hij al dood was toen hij in het huis werd neergelegd.
Enige getuige is Michelle Doyce, een vrouw met psychische problemen. Dus hoe betrouwbaar zijn de verklaringen die zij aflegt? De politie besluit de hulp in te roepen van psychoanalytica Frieda Klein. Des te meer ze ontdekt, des te meer vijanden ze krijgt. Een net van vijanden dreigt haar mee te sleuren de duistere kant van het leven in.

Pia Kirchhoff en Oliver von Bodenstein krijgen al weer hun vierde zaak voor de kiezen. Op een regenachtige en koude novemberavond wordt een vrouw van het viaduct geduwd. Het onderzoek leidt terug naar een zaak van vroeger.

Ondertussen verhuist een vermeende meisjesmoordenaar terug naar Altenhein. Op het moment dat er een meisje vermist raakt, begint in het dorp een heksenjacht.
Schneewittchen muss sterben is een van de sprookjesmoorden die momenteel vrij populair zijn.

Zo schreef Craig Russel een thriller waarin de slachtoffers van een moord gearrangeerd worden naar de bekendste sprookjes van Grimm. Sarah Blakeley-Cartwright brengt Roodkapje in een volwassen versie en nu moet dus ook Sneeuwwitje sterven. Sprookjes zijn nog nooit zo gruwelijk geweest.

Marvels superhelden

De film The Avengers combineert die fijne old school superhelden uit de Marvel Comics: Captain Fury, Iron Man, Hulk, Black Widow, Captain America, Iron Man, Hawkeye en de Noorse godenbroers Thor en Loki.
Het verhaal is simpel. Loki steelt de kosmische kubus omdat hij de aarde onder zijn heerschappij wil brengen. Uiteraard doen de superhelden er alles aan om hem te stoppen, waarbij de nodige delen van Manhattan grondig verbouwd worden. Enige intriges komen wel voorbij, maar deze film moet het toch vooral hebben van de actie. Een heerlijke van dik hout zaagt men planken film. Gewoon achterover leunen en de film over je heen laten komen.
Subliem momentje in de film is wanneer in een CNN berichtgeving Stan Lee voorbij komt met de quote 'Superhelden? Belachelijk, die bestaan niet. Wat een onzin.'
Voor degenen onder jullie die geen idee hebben wie Stan Lee is: dat is de creator van bovengenoemde superhelden.Hij heeft de strips en de tekenfilms van bovengenoemde helden getekend en geschreven.

In lentesferen met Kris Berry

Kris Berry heb ik voor het eerst gehoord toen ze de supporting act van Eli Paperboy Reed was. Vrolijk en swingend. Krijg er altijd meteen visioenen van tropische eilanden, zwoele briesjes en barbuquen op het strand met vrienden.

John Irving in Het uur van de Wolf

In het Uur van de Wolf van 13 maart 2012 vertelt Irving over zijn inspiratie en het schrijven zelf. Locaties en fragmenten uit zijn romans komen voorbij. Een fijne documentaire, die zeker inspireert om weer een roman van hem uit de kast te halen.

Jamies paasbroodjes

ingredients • 50g sugar • 7g sachet dried yeast • 450g flour • 2 tsp mixed spice • 100g mixed dried fruit (currants, sour cherries, sultanas) • 25g chopped mixed peel • Zest of 1 orange • 1 egg, beaten • 50g butter, melted • 50ml milk, warmed Decoration • 100g flour mixed with about 50ml water to make a dough, or 100g readymade shortcrust pastry Sticky glaze • 2 tbsp sugar • Juice of 1 orange • 1 egg, beaten

1. Mix 1 teaspoon of the sugar with the yeast and 150ml tepid water in a jug until frothy. 2. Sift the flour, 1 teaspoon of salt and the mixed spice into a large bowl, then add the dried fruit, peel, orange zest and remaining sugar. Make a well in the middle and pour in the yeast mixture, then add the beaten egg, melted butter and 40ml warmed milk. Using a fork or wooden spoon, stir in a circular motion until you have a dough. Add a little more milk if the dough is too dry. 3. Place the dough on a clean surface dusted with flour and knead until it is smooth and glossy, about 5 minutes. Place the dough in a large mixing bowl and cover with a clean, damp tea towel. Leave in a warm place to prove until it has doubled in size, about 1 hour, then knock it back and knead again to its original size. Divide the dough into 12 evenly sized pieces and shape into round buns. Place on a lightly greased baking tray, spaced well apart. Cover with a damp tea towel and leave to rise again until doubled in size, about 35–40 minutes. 4. Meanwhile, preheat the oven to 220C/gas 7. For the decoration, place the dough or shortcrust pastry on a clean surface dusted with flour and roll into a sausage about 1cm thick. Cut the sausage in half, and cut each half into 6 pieces. Roll out each piece again to make 2 thinner, 5mm strips of about 8cm long. You should have 24 strips in total. Brush the risen buns with the beaten egg and lay the dough strips on top in the shape of a cross. Brush with the beaten egg and bake for 15 minutes, or until golden. 5. Meanwhile for the glaze, place the sugar and juice in a pan and gently heat until the sugar is dissolved and the syrup is bubbling. 6. Brush the buns with the glaze and eat immediately, or cool and serve toasted.


Bron: http://www.jamieoliver.com 

Ochtend- of avondmens?

In de Trouw van zaterdag 10 maart 2012 stond een interessant artikel over de zogenaamde B-society. Deze B-society gaat er van uit dat werken op basis van je biologische klok productiever is, dan werken volgens de klok die door de samenleving wordt opgelegd. Alleen is niet iedereen meteen ready to go wanneer 's morgens die wekker gaat. Maar liefst 25% van de Nederlandse bevolking is een echt avondmens en wordt pas 's avonds actief, creatief en productief. De Deense onderzoekster Camilla Kring kwam in 2005 met de bevinding dat het voor iedereen beter is om op zijn piekmoment aan het werk te kunnen. De Deense samenleving heeft de B-society dan ook al deels toegepast. In Nederland doet het RuG onderzoek naar het fenomeen B-society. Wil je weten of je een ochtend- of avondmens bent? Onderstaande punten zijn alvast een goede indicator: * 's Morgens kom je moeilijk op gang en je bent na 11 uur productiever * 's Avonds ben je een en al energie. Op tijd naar bed gaan, vind je moeilijk * Je slaapt graag uit in het weekend en dit lukt ook altijd Grote kans dat je dan bij de 25% van de bevolking hoort die een echt avondmens is * Je wordt regelmatig wakker voor de wekker en hebt deze eigenlijk niet nodig * Je voelt je meteen bij het opstaan fit en energiek * Je gaat liever vroeg naar bed dan een avondje uit te gaan Grote kans dat je dan bij de 15% van de bevolking hoort die een echt ochtendmens is.

Winter is coming

De fantasy serie A Song of Ice and Fire van George R.R. Martin is nu verfilmd door HBO. De verfilming volgt het boek goed en is zeker net zo spannend. Verraad, liefde, oorlog en de strijd om een koninkrijk. Heerlijk! Ook als het geen duistere donkere winteravond is. Sean Bean was geweldig als Boromir in Lord of the Rings en heeft terecht een van de hoofdrollen gekregen in deze serie.

Hmmm...hmmm...hmmm!

Sinds in Masterchef Australia de croquembouche van Adriano Zumbo moest worden nagemaakt, ben ik fan van deze moderne Willy Wonka.
Macarons in alle mogelijke smaken die je nooit zelf zou bedenken, zijn beroemde en beruchte V8 taart, peperkoekhuisjes waardoor de heks uit Hans en Grietje groen van jaloezie ziet en veel, veel meer.

Voor zijn recepten moet je echt een dagje vrij en een propvolle voorraadkast hebben, maar dan heb je aan het einde van de dag wel een prachtige en smakelijke creatie.

Plaatjes kijken

Yann Arthus Bertrand leerde ik kennen door een prachtige poster die ik kocht voor aan de muur. Na de poster volgde al snel de aankoop van zijn fotoboek The earth from above. Puur genieten van foto's van bijzondere plekken over de hele wereld.